Samenvatting COSO model (Kern van een administratieve organisatie)
Het COSO-model is een raamwerk dat bedrijven helpt bij het beheersen van hun interne controles.
Het model is ontwikkeld door het Committee of Sponsoring Organizations of the Treadway
Commission (COSO). Het COSO-model bestaat uit acht componenten: interne controleomgeving,
risicobeheersing, controleactiviteiten, informatie- en communicatiesystemen, monitoringactiviteiten,
interne controle over financiële verslaggeving, besturing van IT en het gebruik van externe
dienstverleners.
Een voorbeeld van hoe een bedrijf de interne controleomgeving kan verbeteren, is door het
aanstellen van een gedragscode voor medewerkers. Dit helpt om ervoor te zorgen dat medewerkers
zich houden aan ethische standaarden en wet- en regelgeving. Een ander voorbeeld is het
implementeren van een risicobeheersingssysteem. Dit helpt om eventuele risico's voor de
organisatie te identificeren en te beheersen. Een voorbeeld van controleactiviteiten is het instellen
van controleprocedures voor financiële transacties, zoals het verifiëren van facturen en het
goedkeuren van uitgaven.
Informatie- en communicatiesystemen zijn belangrijk voor het verzamelen, verwerken en
verspreiden van informatie binnen een organisatie. Een voorbeeld hiervan is het implementeren van
een ERP-systeem (Enterprise Resource Planning) waarmee medewerkers toegang hebben tot realtime informatie over de prestaties van het bedrijf. Monitoringactiviteiten zijn bedoeld om ervoor te
zorgen dat interne controles efficiënt werken. Een voorbeeld hiervan is het uitvoeren van interne
audits om de naleving van interne controleprocedures te controleren.
Het COSO-model helpt organisaties om de interne controleprocessen te verbeteren en risico's te
beheersen. Dit kan leiden tot een verhoogde efficiëntie, transparantie en betrouwbaarheid van de
financiële verslaggeving. Het is een belangrijk hulpmiddel voor bedrijven om te voldoen aan wet- en
regelgeving en om hun prestaties te verbeteren.